Quo modo autem philosophus loquitur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Fieri, inquam, Triari, nullo pacto potest, ut non dicas, quid non probes eius, a quo dissentias. Duo Reges: constructio interrete. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?

Quaerimus enim finem bonorum.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.
Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea.
Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus.

Minime vero istorum quidem, inquit.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Sed residamus, inquit, si placet. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Quod vestri non item. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Pollicetur certe.: Erat enim Polemonis.
Hic ambiguo ludimur.: Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.

Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.
Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt.

Tanta vis inerat in verbis propter earum rerum, quae
significabantur his verbis, dignitatem, ut altior fieres, ut
interdum insisteres, ut nos intuens quasi testificarere
laudari honestatem et iustitiam aliquando ab Epicuro.

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque
funditur, tota res appellatur.

Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus.